ΑΡΧΕΙΟ -116- RICARDO WALTHER OSCAR DARRE


Ο Ρίχαρντ Βάλτερ Νταρέ (Ricardo Walther Oscar Darré), 14 Ιουλίου 1895 - 5 Σεπτεμβίου 1953 υπήρξε από τους σημαντικότερους εθνικοσοσιαλιστές θεωρητικούς και αγωνιστές το έργο του οποίου αναδεικνύει τον βιοπολιτικό παράγοντα σαν βοηθητικό κλάδο στην Πολιτική Επιστήμη.
Ως κεντρικός άξονας των φυλετικών θεωριών του τίθεται τη Φύση και οι Φυσικοί νόμοι που η τήρησή τους αποτελεί την προϋπόθεση προόδου της εθνικής κοινότητας.

Ο Νταρέ γεννήθηκε στη συνοικία Μπελγκράνο (Belgrano) του Μπουένος Άιρες της Αργεντινής στις 14 Ιουλίου 1895. Ήταν γιός του Ρίχαρντ Όσκαρ Νταρέ (Βερολίνο 1854 - 1929) και της Εμίλια Λάγκεργκρεν (Emilia Berta Eleonore Lagergren), Γερμανοσουηδικής καταγωγής γεννημένης το 1872 στο Μπουένος Άιρες. Ο πατέρας Νταρέ εγκαταστάθηκε στην Αργεντινή το 1888 ως εκπρόσωπος της γερμανικής εταιρείας εισαγωγών - εξαγωγών Engelbert Hardt und Sie. Οι πρόγονοι του πατέρα του κατάγονταν από τη βόρεια Γαλλία και εγκαταστάθηκαν στη Γερμανία τον 17ο αιώνα (έτσι εξηγείται το γαλλικό όνομά του).
Η οικογένεια επέστρεψε στη Γερμανία το 1912. Ο νεαρός Βάλτερ, ωστόσο, επαναπατρίστηκε πολύ νωρίτερα (1904) και στάλθηκε σε σχολείο στη Χαϊδελβέργη. Σημαντικότερο, όμως, για την περαιτέρω εξέλιξή του στάθηκε το Γερμανικό Αποικιακό Σχολείο του Βιτσενχάουζεν (Witzenhausen), στο οποίο γράφτηκε το 1914, καθώς εκεί του κινήθηκε το ενδιαφέρον για τις αγροτικές δραστηριότητες. Δεν παρέμεινε εκεί περισσότερο από ένα εξάμηνο: Με το ξέσπασμα του Πολέμου κατατάχτηκε στο Γερμανικό στρατό σαν εθελοντής. Κατά τη διάρκεια της θητείας του τραυματίστηκε αρκετές φορές και με τον τερματισμό του Πολέμου θέλησε να επιστρέψει στην Αργεντινή και να ασχοληθεί με τη γεωργία η οικονομική κατάσταση, όμως, στην οποία βρισκόταν η χώρα του, είχε αντίκτυπο στο οικογενειακό εισόδημα, το οποίο δεν του επέτρεπε κάτι τέτοιο. Επέστρεψε στο Βιτσενχάουζεν για να συνεχίσει τις σπουδές του και κατάφερε να τον στείλουν, ως άμισθο βοηθό, σε αγρόκτημα της Πομερανίας.
Το 1922 γράφτηκε στο Πανεπιστήμιο του Χάλλε (Halle) απ' όπου αποφοίτησε με πτυχίο Γεωπόνου, εξειδικευμένου στην εκτροφή ζώων. Το ίδιο έτος νυμφέυτηκε την Άλμα Στάατ (Alma Staadt), φίλη της αδελφής του Ίλζε. Ο γάμος κράτησε μόνο πέντε χρόνια: Το ζευγάρι χώρισε το 1927, έχοντας αποκτήσει δύο κόρες, και ο Βάλτερ νυμφεύτηκε, σχεδόν αμέσως, την Σαρλότε Φράιν φον Βίτινγχοφ - Σελ (Charlotte Freiin von Viettinghoff-Schell) Ολοκλήρωσε τη διδακτορική του διατριβή πολύ αργότερα (1929), καθώς εργαζόταν στην Ανατολική Πρωσσία και την Φινλανδία.

Ο νεαρός Βάλτερ γίνεται μέλος της "κίνησης των Αρταμάνων" (Bund Artam e.V.), ενός πατριωτικού λαϊκού κινήματος της νεολαίας, που δημιουργήθηκε το 1923 στο Μόναχο. Η συμμετοχή του σ’ αυτό το κίνημα είναι που αρχικά διαμόρφωσε την μετέπειτα ιδεολογία του. Το
1928 ο Νταρέ γράφει το πρώτο του βιβλίο με τίτλο Das Bauerntum als Lebensquell der nordischen Rasse (σε ελεύθερη απόδοση Οι χωρικοί ως η πηγή της ζωής της Βόρειας φυλής). Οι ιδέες που εξέφραζε στο βιβλίο του άσκησαν τεράστια επιρροή στον Χάινριχ Χίμλερ (μέλους, επίσης, των "Αρταμάνων"). Οι ιδεολογικές του τοποθετήσεις δεν άργησαν να τον φέρουν στους κόλπους του - ανερχόμενου ραγδαία - Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος, του οποίου έγινε μέλος το 1930, αρχίζοντας εκστρατεία για την εθνική αφύπνιση των αγροτών.

Με την άνοδο των εθνικοσοσιαλιστών στην εξουσία, ο Νταρέ διορίζεται Υπουργός Επισιτισμού και Γεωργίας, ενώ, επιπλέον, αναλαμβάνει τη διεύθυνση της υπηρεσίας Rasse und Siedlungshauptamt (Υπηρεσία της Φυλής και της Εγκατάστασης), ενώ του αποδίδεται και ο τίτλος του Reichsbauernführer. Η θητεία του έληξε το 1942 για λόγους υγείας.

Ο Νταρέ συνελήφθη με τον τερματισμό του Πολέμου το 1945 και παραπέμφθηκε στην Δίκη των Διπλωματών (συνακόλουθη της Δίκης της Νυρεμβέργης). Στη δίκη αυτή απαλλάχτηκε για τις περισσότερες από τις απαγγελθείσες εναντίον του κατηγορίες (ιδιαίτερα αυτήν της γενοκτονίας), καταδικάστηκε, ωστόσο, σε επταετή φυλάκιση (1949). Αφέθηκε ελεύθερος το 1950 και εγκαταστάθηκε στο Μόναχο, όπου απεβίωσε το 1953 (5 Σεπτεμβρίου) από κίρρωση του ήπατος.


Κάποια από τα έργα του Darre:
Peasantry as Life-Source of the German Race (1928)
New Nobility from Blood and Soil (1929)
Pig as Criterion for Nordic Peoples and Semites (1933)



Πηγές:
ΑΙΜΑ ΚΑΙ ΓΗ – Εκδόσεις ΑΠΟΛΛΩΝΕΙΟ ΦΩΣ – Αθήνα 2001

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A1%CE%AF%CF%87%CE%B1%CF%81%CE%BD%CF%84_%CE%92%CE%AC%CE%BB%CF%84%CE%B5%CF%81_%CE%9D%CF%84%CE%B1%CF%81%CE%AD